- [Ta] Oparta na różnorodnych źródłach opowieść to udane połączenie reportażu, eseju historycznego, jak również eksperckiego głosu.Hubert Wilk, „Nowe Książki” Nr 3 z dn. 01.03.2024
- Bohaterkami reportażu Tainy Tervonen są […] nie tylko tytułowe grabarki. Są nimi także rodziny, zarówno te, które odnalazły swoich bliskich i miały szansę godnie ich pochować i przeżyć żałobę, jak i te, które wciąż czekają w niepewności co do tego, jaki los spotkał ich mężów, ojców i synów.sztukater.pl
- „Tak naprawdę jest to wstrząsająca opowieść o tym jak system totalitarny potrafi inwigilować społeczeństwo, jak potrafi je ograniczać.”Andrzej Stasiuk, facebook.com
„Hanka była kimś. Żeby się o tym przekonać, trzeba dojechać do mety tej opowieści o awansie społecznym i zdać sobie sprawę z tego, że jej założenia są do niczego. Każdy jest kimś. I powinniśmy zacząć traktować tę myśl zupełnie serio” – mówi Maciej Jakubowiak, autor Hanki, w rozmowie z Aleksandrą Zbroją na łamach Wysokich Obcasów.
- W najszerszym planie jest to opowieść o pracy pamięci – próba przywołania siebie sprzed lat takiej, jaką byłam, ze swoim doświadczeniem, czy raczej jego brakiem, kogoś, kim już się tak naprawdę nie jest. I przywołaniem sytuacji, o których może nie chce się pamiętać, tak uczciwie, jak to jest możliwe, i nie zamykając ich w schematycznych narracjach. I to się autorce udaje, jest wiarygodna. A jednocześnie na poziomie literackim wyróżnia się na tle typowej literatury konfesyjnej – nie tylko opowiada o sobie, ale też pokazuje proces dochodzenia do tych opowieści.Kinga Dunin, krytykapolityczna.pl
Wspaniała wiadomość z Torunia!
Wśród laureatów Nagrody Prezydenta Miasta Torunia, za znaczący wpływ na kulturę, znalazł się dr Tomasz Markiewka – filozof, publicysta i tłumacz, a także autor książki Nic się nie działo. Historia życia mojej babki.
Serdecznie gratulujemy!- [Powieść] jest skupiona zarówno na losach postaci, jak i na próbie całościowego ujęcia tego miejsca: zachodniego Teksasu ogarniętego gorączką ropy naftowej, zdegradowanego przemysłowo, zmagającego się z różnymi problemami. To opowieść o nieustających nadziejach i katastrofach.Piotr Kofta, Polskie Radio
Emil Marat opowiada o swojej nowej książce Bratny. Hamlet rozstrzelany, biografii jednego z najpoczytniejszych polskich pisarzy czterdziestu powojennych lat!
„Jak wojna wygląda z perspektywy filozofów, artystów stąd i stamtąd? To jest taka książka, która jest trochę książką nieskończoną, zakończenie powinno ułożyć się w głowie czytelnika. Jednym słowem, antropologia wojny pisana na gorąco” – o książce Tomasza Szerszenia mówił Szymon Kloska w audycji Piątka z literatury.
Informacja dla odwiedzających warszawską Księgarnię Czarnego!
Informujemy, że w okresie przedświątecznym pracujemy od poniedziałku do piątku w godzinach 11:00-19:00, w sobotę, 30 marca, zapraszamy od 10:00 do 14:00, do kawiarni zaś od 10:00 do 13:00.
„W tej części pragnąłem, żeby Nina była przede wszystkim śledczą, co może brzmieć nieco paradoksalnie, z uwagi na jej stan. Ale właśnie tego chciałem i taki charakter ma misja, na którą zostaje wysłana” – mówi Jędrzej Pasierski w rozmowie z Anną Brzezińską. Polecamy lekturę wywiadu!
- Książka [Jakubowiaka] staje się aktem socjologicznej i historycznej analizy, ale też aktem miłości.Paulina Reiter, „Wysokie Obcasy Extra”, M./ Nr 4 z dn. 04.24
W rozmowie z PAP pisarz, tłumacz i dziennikarz Paziński podkreślił, że „Primo Levi – obok Paula Celana, Jeana Améry’ego, Ka-Tzetnika oraz Tadeusza Borowskiego – należy do grona najważniejszych i nieprzemijających klasyków literatury obozowej […]. opowieści obozowe Leviego to nie tylko sprawozdania, które ukazują suche fakty, ale to także przekonujące literacko i pionierskie świadectwo ocalałego”.
- Teksty zebrane przez Wydawnictwo Czarne nie ukazują się w Polsce po raz pierwszy. […] Doskonałym pomysłem wydaje się jednak utworzenie z nich jednego tomu, pozwalającego na prześledzenie drogi, jaką przebył Levi, próbując zintegrować swoje dramatyczne doświadczenia i zrozumieć największą tragedię ludzkości.lente-magazyn.com
- „Święto nieważkości. Morawy” to zbiór esejów i impresji, w których Michał Tabaczyński usiłuje dotknąć fenomenu literackiej płodności tej ziemi. Zabiera więc czytelnika w opowieść o kulturowym fundamencie morawskiej kultury i siłą rzeczy skupia się artystycznych wyżynach, a nie na tym, co blisko ziemi.Anna Plewa, gloskultury.pl
- „Najlepsi katolicy pod słońcem” to książka dla wszystkich, którzy chcą lepiej poznać Irlandię i zrozumieć proces odchodzenia świata, w którym religia była najważniejsza.Marta Abramowicz, studioopinii.pl
- Jego codzienne zapiski są świadectwem niesłabnącego oporu i gniewu. Nie tylko wobec najeźdźców lecz również tych Europejczyków, którzy nawołują do pokoju za wszelką cenę i podważają odpowiedzialność społeczeństwa rosyjskiego za wojnę. Mimo to prawie wszystkie wpisy zdobią emotki - jakby na złość światu.Jacek Adamiec, kultura.poznan.pl
- Posługując się językiem literatury, a nie polityki czy publicystyki, opowiada ona [Annie Ernaux] o doświadczeniu niechcianej ciąży i pokątnej aborcji z kobiecej perspektywy. Nie wiem, czy kiedykolwiek powstało na ten temat coś bardziej wstrząsającego w swej nagiej prawdzie i celności.Renata Lis, polityka.pl
- Podobnie jak w innych utworach Ernaux imponuje jej dar przetwarzania pozornej banalności zdarzeń i postaci w fascynującą narrację otwierającą nowe punkty widzenia na ową banalność.Krzysztof Lubczyński, pisarze.pl
- Whitaker [...] Przywołuje dziesiątki badań naukowych, analizuje artykuły publikowane w prestiżowych pismach medycznych, rozmawia z pacjentami i chyba to właśnie są najbardziej wstrząsające fragmenty tej książki.„Przewodnik Katolicki”, T./ Nr 11 z dn. 17.03.24
Wspaniałe wieści z Krakowa!
Dziś wręczono Nagrodę im. Kazimierza Wyki profesorowi Pawłowi Próchniakowi za całokształt twórczości!
Wielkie gratulacje dla autora!Jak przywołać przeszłość w niezafałszowany sposób? Czy jedyna prawdziwa pamięć jest materialna? To pytania, które zadaje Annie Ernaux, francuska noblistka, wnikliwa reporterka własnego doświadczenia. W najnowszej książce „Ciała” prowadzi czytelnika przez mapę swojego kobiecego bólu i wstydu, by ostatecznie się z nich wyzwolić. O Annie Ernaux w wymiarze literackim i teatralnym w najnowszym odcinku odcinku „Raportu o książkach” z Katarzyną Kalwat, która przełożyła na język teatru „Młodego mężczyznę” – jedną z części zawartych w Ciałach – rozmawiała Agata Kasprolewicz.
- A jednak jest miejsce dla poety na wojnie. Dobiegający pięćdziesiątki Serhij Żadan, nagradzany pisarz i poeta, rockman i działacz, znalazł je dla siebie. Znalazł także język, którym da się tę wojnę opisać.Paulina Wilk, „Newsweek”, T./ Nr 7 z dn. 12.02.24
„Nie narzekam. Bycie mniejszością nie jest łatwe, ale może wzbogacać i poszerzać horyzonty. Chodzi na przykład o znajomość dwóch kultur, w których żyję, oraz perspektywę umożliwiającą dostrzeganie napięć między nimi oraz symbolicznych gier władzy” – powiedziała Aneta Prymaka-Oniszk, autorka książki Kamienie musiały polecieć, w wywiadzie dla Wysokich Obcasów. Polecamy lekturę:
- Czytam tę książkę jako świadectwo ginącej nadziei. Czytałem ją z ogromnym smutkiem.Piotr Gociek, polskieradio24.pl