Głębokie Południe Paula Theroux to świat, w którym „historia żyje i ma się dobrze” – stosunki między czarnymi a białymi są wciąż napięte, pełne wzajemnych żalów i poczucia krzywdy: wielu zresztą wciąż pamięta czasy segregacji rasowej, a niektórzy twierdzą, że wcale się nie skończyły. Sercem wspólnoty jest tu lokalny kościół, ulubioną niedzielną rozrywką jarmark z bronią, którego uczestnicy zachowują się tak, jakby wojna secesyjna zakończyła się wczoraj. A wokół ciągną się pola bawełny, powoli wypieranej przez inne uprawy.
Lecz choć Południe regularnie nawiedzają huragany, choć jest biedne, zacofane i popada w ruinę, równocześnie fascynuje muzyką, kuchnią, pogodą ducha i humorem. Theroux oburza się i pała gniewem, patrząc na nędzę i nierówności, ale podziwia wytrwałość i odwagę działaczy społecznych i zwykłych ludzi doświadczonych przez los.
Jego opowieść ma też bohaterów drugoplanowych, znanych i mniej znanych kronikarzy Południa: Williama Faulknera, Mary Ward Brown, Marka Twaina, Carson McCullers, Tennessee Williamsa, którzy tak jak on próbowali zrozumieć i opisać fenomen tego świata.
Ta fascynująca książka to sedno podróży, próba uchwycenia ducha miejsca, jego historii, literatury, krajobrazu i odmienności. Theroux, podróżując niespiesznie, dekonstruuje mitologię amerykańskiego Południa i szuka napięć na głuchej prowincji. Zagląda do wsi i podupadłych miasteczek, a my razem z nim odwiedzamy plantacje bawełny, obdrapane stacje benzynowe, podłe motele, rozpalone gorliwością kaznodziejów kościoły i targi broni. Wsłuchujemy się w cichych bohaterów Południa i ich historie notowane w zakładach fryzjerskich i przydrożnych knajpach. Theroux opowiada nam więcej o Południu niż niejeden historyk.
Theroux mistrzowsko odsłania przed czytelnikiem prawdziwe oblicze amerykańskiego południa i jego mieszkańców. Znakomity dziennik z podróży.
Młode pokolenie autorów książek podróżniczych wiele zawdzięcza Paulowi Theroux. Wciągająca pierwszoosobowa narracja opisuje tu rzeczywistość z bezwzględną szczerością.
W "Głębokim Południu" autor nie zachowuje dystansu, z którym dotąd opisywał świat. Świetlista, wspaniała – jedna z najlepszych książek Theroux od lat.
Theroux ujmuje również prostym, konkretnym stylem, pozbawionym ornamentów i zbędnej liryki. Liryki, w której pułapkę tak łatwo przecież jest wpaść, pisząc o miasteczkach-widmach, ofiarach ewolucji urbanistycznej.
(…) Książka Theroux powinna stać się wzorem tego, jak z punktu widzenia centrum pisać o prowincji – bez paternalizmu, poczucia wyższości, z głęboką empatią. To otwiera oczy.
Stany amerykańskiego Południa są podobnie mityczną i zmistyfikowaną krainą, jaką w polskiej tradycji kulturowej były Kresy. Znany pisarz i podróżnik Paul Theroux postanowił wniknąć w głąb „stanów niewolniczych” i zdekonstruować ich legendę.
Niebezpieczni są ci, co nie czytają książek, powiada w opowieści o amerykańskim Południu Paul Theroux, podróżnik i wybitny pisarz. Dodaje też przekornie: jeśli chcesz poznać amerykańskie Południe, zostaw książki i jedź tam. Rozmawiaj z ludźmi.
