Więzień Putina

„Więzień Putina” opowiada historię najbogatszego niegdyś

Rosjanina, a od dziewięciu lat osobistego więźnia prezydenta

Władimira Putina. To świetnie napisana przez samego Michaiła

Chodorkowskiego i dziennikarkę Natalię Gieworkian opowieść

o tym, jak zgniły w końcu lat 80. Związek Radziecki zmieniał się

w bólach w kapitalistyczną Rosję. Jak zuchwali młodzi komsomolcy,

przyszli oligarchowie, dochodzili do wielkich fortun i znaczenia

w polityce. Jak żywiołowo powstawały nowe mechanizmy regulujące

życie wciąż wielkiego imperium. I jak zmieniało się ono, gdy

zaczęli nim rządzić Władimir Putin i jego czekiści. Znajdziecie tu

celne charakterystyki głównych aktorów rosyjskiej sceny politycznej

i biznesowej. Autorzy dobrze ich znają i rozumieją jak mało kto.

Kiedy książka trafia do rąk czytelnika, mija dziewięć lat od

momentu, kiedy Chodorkowski trafił do więzienia. Wyjdzie za

cztery lata, jeśli Kreml nie postanowi trzymać go w łagrze jeszcze

dłużej. Ale być może trzeciego wyroku na Chodorkowskiego

już nie będzie. Rosja znajduje się na kolejnym zakręcie.

Regulujące życie kraju mechanizmy stworzone przez Putina

szwankują. Uśpione przez dekadę społeczeństwo wychodzi

z apatii. Rosja będzie się zmieniać. Jak? Nikt nie wie.

Czyta się jak triller.

Putin i Chodorkowski są do siebie bardziej podobni, niż im się wydaje.

Gieworkian przytacza świadectwa, które potwierdzają, że Chodorkowski zdawał sobie sprawę, że go zamkną, ale uważał za niemożliwe porzucenie Lebiediewa. Być może to właśnie najważniejsza część książki. Te świadectwa historię Chodorkowskiego przekształcają w mit o bohaterze tragicznym

Michaił Chodorkowski ma zaledwie czterdzieści dziewięć lat i niby za wcześnie na podsumowania. Ale jest mądrym człowiekiem, dobrze znającym rosyjską historię i dlatego zdaje sobie sprawę: drugiej szansy może już nie mieć.